Μηνυτήρια αναφορά κατά του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και όλων των μελών της Κυβέρνησης
Μηνυτήρια αναφορά κατά του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη
και όλων των μελών της Κυβέρνησης
κατά
της Προέδρου της Δημοκρατίας
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ,
του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΙΚΡΑΜΜΕΝΟΥ
των Υπουργών Οικονομικών, Εξωτερικών, ΕΘνικκής Άμυνας, Υγείας, Δικαιοσύνης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Προστασίας του Πολίτη, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υγείας, Εσωτερικών, Επικρατείας, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, και όλων των προσώπων που συνέταξαν, ψήφισαν ή υπέγραψαν ή εφάρμοσαν αντισυνταγματικό νόμο (εν προκειμένω τους ν. 4682/2020 αρ.1 παρ. 2β, ν. 4675/2020 αρ. 4 παρ. 3, ν. 4820/2021 αρ. 206 και από 25/2/2020 ΠΝΠ),
κατά οποιουδήποτε προσώπου θα επιχειρήσει να συντάξει, ψηφίσει, υπογράψει ή εφαρμόσει αντισυνταγματικό νόμο στο μέλλον
για την κατάργηση του
Δικαιώματος Αυτοδιάθεσης, Αυτοκαθορισμού και παροχής Ελεύθερης Συναίνεσης
********************************
Της Καλλιόπης Καρπαθίου του Σακελλάρη και της Μαρίας, δικηγόρου Αθηνών, ΑΜ.ΔΣΑ: 24393, ΑΔΤ Π328625/ΑΤ Ν. Ψυχικού, ΑΦΜ 054511604, κατοίκου Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Ν. Ψυχικό, οδός Περικλέους αρ. 25), email: karpathioukalliopi@gmail.com,
- Κ Α Τ Α -
του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και όλων των μελών της Κυβέρνησης
κατά
της Προέδρου της Δημοκρατίας
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ,
του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΙΚΡΑΜΜΕΝΟΥ
των Υπουργών Οικονομικών, Εξωτερικών, ΕΘνικκής Άμυνας, Υγείας, Δικαιοσύνης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Προστασίας του Πολίτη, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υγείας, Εσωτερικών, Επικρατείας, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, και όλων των προσώπων που συνέταξαν, ψήφισαν, υπέγραψαν αντισυνταγματικό νόμο (εν προκειμένω τους ν. 4682/2020 αρ.1 παρ. 2β, ν. 4675/2020 αρ. 4 παρ. 3, ν. 4820/2021 αρ. 206 και από 25/2/2020 ΠΝΠ),
αλλά και κατά παντός άλλου φυσικού ή νομικού προσώπου, Φορέα, Θεσμικού ή μη,
που επικαλούμενο ότι εφαρμόζει απλό Νόμο περί υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού κατά του COVID-19,
καταργεί το σημαντικότερο αγαθό της προσωπικότητάς μου
το Δικαίωμα στην Αυτοδιάθεση, Αυτοκαθορισμό και παροχή Ελεύθερης Συναίνεσης
το οποίο έχει κατοχυρωθεί με Ευρωπαϊκόυς και Διεθνείς Κανόνες Δικαίου με υπερνομοθετική ισχύ
***************************************
Θεμελιώδης Αρχή του Κώδικα της Νυρεμβέργης του 1947 και της Διακήρυξης του Ελσίνκι του 1964, όπως σήμερα ισχύει, είναι η Εκούσια Συναίνεση του Υποκειμένου, η οποία μνημονεύεται σε όλα τα Διεθνή κείμενα Ιατρικής Δεοντολογίας, ενδεικτικά: τον Διεθνή Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας 1949, Διακήρυξη της Γενεύης 1948, Αρχές Ευρωπαικής Ιατρικής Δεοντολογίας 1987, Belmont Report του 1978-National Commission for the Protection of Human Subjects of Biomedical and Behavioral Research με αφορμή τα πειράματα της σύφιλης, International Ethical Guidelines for Biomedical Research Involving Human Subjects-Council for International Organizations of Medical Sciences σε συνεργασία με τον ΠΟΥ (2002), The Universal Declaration on Bioethics and Human Rights- UNESCO (2006) κα
Στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Αξιοπρέπειας του Ατόμου σε σχέση με τις εφαρμογές της βιολογίας και της Ιατρικής- Σύµβαση για τα Ανθρώπινα ∆ικαιώµατα και τη Βιοϊατρική - που υπογράφηκε στις 4 Απριλίου 1997 στο Οviedo της Ισπανίας (και κυρώθηκε με τον ν. 2619/1998), προαπαιτούμενο κάθε επέμβασης σε θέματα Υγείας είναι η Ελεύθερη Συναίνεση κατόπιν προηγούμενης σχετικής Ενημέρωσης. Στη Σύμβαση του Οβιέδο γίνεται και ρητή αναφορά στην υποχρέωση σεβασμού της ακεραιότητας και των λοιπών δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών κάθε ανθρωπίνου όντος, χωρίς διάκριση, στην ισότητα πρόσβασης στην κατάλληλης ποιότητας περίθαλψη και ότι τα συμφέροντα και η ευημερία του ανθρωπίνου όντος υπερισχύουν έναντι του κοινωνικού συμφέροντος ή της επιστήμης, Στο αρ. 26 τίθενται οι προϋποθέσεις για τον περιορισμό (αλλά όχι κατάργηση) της άσκησης των δικαιωμάτων.
Ρητά προστατεύεται η Ελεύθερη και εν Επιγνώσει Συναίνεση του ενδιαφερομένου γίνεται στο αρ. 3 παρ. 2α του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ο οποίος τέθηκε σε ισχύ με τη Συνθήκη της Λισαβόνας την 1η Δεκεμβρίου 2009 και δεσμεύει όλα τα κράτη- μέλη της ΕΕ (χωρις πρόβλεψη περιορισμού του δικαιώματος αυτού). Στο αρ. 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ (κυρώθηκε με τον ν. 2462/1997) γίνεται λόγος για Ελεύθερη Συγκατάθεση, στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ν. 2101/1992) προβλέπεται η συναίνεση από τον έχοντα τη γονική μέριμνα (για τους ανηλίκους τυγχάνει εφαρμογής και το αρ 17 της Σύμβασης του Οβιέδο), στην ΕΣΔΑ(κυρώθηκε με το ν. 2329/1953, ν.δ. 53/19745) κατοχυρώνεται στο αρ. 8 παρ.1 ως δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό. Ο καταναγκασμός του προσώπου σε εμβολιασμό έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα στη σωματική ακεραιότητα (Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, αρ. 3 παρ. 1). Τέλος, επειδή τα εμβόλια βρίσκονται ακόμη στην πειραματική φάση, ως προς το δικαίωμα Συναίνεσης, τυγχάνει εφαρμογής και η Κοινοτική Οδηγία 2001/20 (αρ. 3 παρ 2β, αρ. 4α) για την εφαρμογή ορθής κλινικής πρακτικής κατά τις κλινικές μελέτες φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης ως προς τη συναίνεση των συμμετεχόντων (εναρμόνιση Νομοθεσίας με τις YAΔΥΓ3/89292/2003 και ΔΥΓ3/69170/7.10.2004), καθώς και τα αρ. 16, 17 της σύμβασης του Oviedo χωρίς δυνατότητα περιορισμού τους).
Τα άρθρα 2 §1 και 5§1 του Συντάγματος προστατεύουν το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του ατόμου και ως εκ τούτου, το δικαίωμα της ενημερωμένης συναίνεσης του ασθενούς. Μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, το δικαίωμα του ασθενούς να αποφασίζει, ύστερα από ενημέρωσή του, αν θα δεχθεί ή όχι οποιασδήποτε μορφής επέμβαση στο σώμα του, κατοχυρώνεται στη νέα παράγραφο του άρθρου 5 του Συντάγματος, στην οποία προβλέπεται το ατομικό δικαίωμα στην προστασία της Υγείας.
Ο ν. 2071/1992 (αρ. 47 παρ. 3) προβλέπει ρητά ότι ο ασθενής έχει το Δικαίωμα να συγκατατεθεί ή να αρνηθεί κάθε διαγνωστική ή θεραπευτική πράξη που πρόκειται να διενεργηθεί σε αυτόν, ο ν. 2776/1999 (Σωφρ.Κ, αρ. 29§§2,3) ορίζει: κάθε είδους ιατρική πράξη, ιατροχειρουργική επέμβαση ή θεραπευτική αγωγή σε κρατούμενο επιτρέπεται μόνο με συναίνεσή του. Με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας. αρ. 11, 12 του ν. 3418/2005, γίνεται αναφορά στο καθήκον κάθε Ιατρού να ενημερώνει τους ασθενείς του και ότι δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή.
**********************
Ι. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα γίνεται ρητή αναφορά σε νομικό κείμενο περί υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά της COVID-19, στην από 25/2/2020 πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Πρόκειται για το πρώτο άρθρο (αρ.1 παρ. 2β) της από 25/2/2020 ΠΝΠ η οποία κυρώθηκε μεταγενέστερα με τον ν. 4682/3-4-2020 και αποτέλεσε το πρώτο νομοθέτημα με κατεπείγοντα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊού, εκδόθηκε δε δεκαέξι ημέρες πριν την κήρυξη της Πανδημίας από τον Π.Ο.Υ., πριν ακόμα να έχουμε το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα ενώ προέβλεψε και ποινή φυλάκισης έως δύο (2) ετών (αρ. 1 παρ. 6) για όποιον δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Στη Βουλή πριν τη ψήφιση του νόμου 4682/2020 δεν έγινε συζήτηση επί του πρώτου άρθρου, δεν κλήθηκαν από τις επιστημονικές επιτροπές διάφοροι κοινωνικοί εταίροι (κοινωνία πολιτών, επιστημονική κοινότητα, κτλ.) ούτε προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση.
Δεδομένου ότι: α. περιορισμοί στα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου δεν μπορούν να επιβληθούν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (αρ. 25 παρ.1 Σ), β. η πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με κατεπείγοντα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊο εκδόθηκε πριν την κήρυξη της Πανδημίας από τον Π.Ο.Υ. και πριν ακόμα να έχουμε το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα, κατά παράβαση του Συντάγματος (αρ. 26 και αρ. 44 Σ.) που επιτρέπει παρέκκλιση από τη διάκριση των εξουσιών, και νομοθέτηση με Π.Ν.Π. μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης, τίθεται μείζον θέμα Συνταγματικής Νομιμότητας της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού βάσει της από 25/2/2020 ΠΝΠ, καθώς επιχειρείται κατάργηση της θεμελιώδους Αρχής της Συναίνεσης με ουσιαστικό νόμο, δίχως να δικαιολογείται εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη κατά παράβαση της κυριότερης Αρχή καλής νομοθέτησης (ν. 4048/2012, ν. 4622/19), της Αναγκαιότητας, για ποιό λόγο δηλαδή προκύπτει ανάγκη ρύθμισης για το συγκεκριμένο θέμα.
ΙΙ. Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοινώνει ότι η έξαρση της νόσου COVID-19 εξελίχθηκε σε παγκόσμια πανδημία και την ίδια ημέρα στην Ελλάδα δημοσιεύεται σε Φ.Ε.Κ. ο ν. 4675/11-3-2020 (περί υποχρεωτικότητας εμβολιασμού βλ. αρ. 4 παρ. 3ΑIIIβ).
Το νομοσχέδιο του ν. 4675/2020, προηγήθηκε της έκδοσης της 25/2/2020 ΠΝΠ, και τέθηκε σε Δημόσια Διαβούλευση, την 4η Φεβρουαρίου 2020, δίχως να υπάρχει αναγκαιότητα ρύθμισης της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού αφού δεν είχε ακόμη κηρυχθεί η Πανδημία από τον Π.Ο.Υ., ούτε είχαμε κρούσμα στην Ελλάδα, παραβιάζοντας ευθέως την Αρχή καλής νομοθέτησης του ν. 4048/2012 και ν. 4622/19 αλλά και δημιουργώντας βάσιμες υπόνοιες περί προδιαγραφής της εξέλιξης μιας πανδημίας πριν καν η πανδημία κάνει την εμφάνισή της. Μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση του νόμου τηρείται σιωπή σχετικά με το επίμαχο άρθρο αντίθετα με τα όσα το Σύνταγμα ορίζει (βλ αρ. 74 Σ σχετικά με την αιτιολογική έκθεση των νόμων και αντίστοιχη ειδική αιτιολογία) και τα όσα οι ίδιοι οι δικαστές επικαλέστηκαν στα δικόγραφά τους προκειμένου να κριθούν αντισυνταγματικές οι μνημονιακές διατάξεις βάσει των οποίων επιχειρήθηκε μείωση των αποδοχών και επιδομάτων τους. Ασφαλώς, οι δικαστές δεν επέδειξαν την ίδια ευαισθησία για τις μειώσεις των αποδοχών του συνόλου των Ελλήνων πολιτών καθώς για αυτούς η πλειονότητα των «μνημονιακών» ρυθμίσεων κρίθηκε σύμφωνη με το Σύνταγμα στο όνομα του υπέρτερου ταμειακού ή δημοσιονομικού δημοσίου συμφέροντος. Οι δικαστές δεν επέδειξαν τα ίδια αντανακλαστικά ούτε στα νομοσχέδια των χιλιάδων σελίδων που κανείς δεν τα διάβαζε αλλά όλοι τα ψήφιζαν, επιζήμια για το Εθνικό συμφέρον, με γιγάντια άρθρα και παρανόμως ενσωματωμένα παραρτήματα, τα οποία κρίθηκαν και αυτά συνταγματικά, ούτε βεβαίως μπόρεσαν να ορθώσουν ανάστημα και να εγκαλέσουν τον κακό νομοθέτη στο ζήτημα των νόμων που επιβάλλουν υποχρεωτικό εμβολιασμό. Οι δικαστές αρνούμενοι να ελέγξουν τον κακό νομοθέτη, ήδη εφαρμόζουν τα νομοθετήματά του ως συνταγματικά (βλ. ΣτΕ 2387/2020).
Η καλή νομοθέτηση με σεβασμό της ιεραρχίας των κανόνων δικαίου και της δημοκρατικής διαδικασίας είναι προϋπόθεση για τη Δίκαιη και αποτελεσματική λειτουργία της Πολιτείας. Μόνο τότε μπορεί να υπάρχει πραγματική νομιμότητα και ασφάλεια Δικαίου. Στο ζήτημα επιλογής του μέτρου των υποχρεωτικών εεμβολιασμών, δεν προηγήθηκε ειδική μελέτη πριν τη ψήφιση της επίμαχης διάταξης νόμου προκειμένου να απαντηθούν τα κρίσιμα ερωτήματα όπως: κατά πόσο και σε τί βαθμό η επιβολή υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών συνεισφέρει στην αποτροπή της διάδοσης του ιού όταν έχει αποδειχθεί ότι οι εμβολιασμένοι πεθαίνουν, νοσούν και μεταδίδουν, κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός η μόνη και αναγκαία και ικανή λύση για τον επιδιωκόμενο σκοπό, ποιές οι οικονομικές επιπτώσεις αυτής της επιλογής, ποιές οι επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων εν όψει και του γεγονότος ότι τα εμβόλια δεν γνωρίζουμε αν είναι ασφαλή και βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο, ποιά τα ηπιότερα μέτρα που εφαρμόστηκαν και κρίθηκαν αναποτελεσματικά κλπ.
ΙΙΙ. Την 26/1/2021 με το ψήφισμα 2361, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης προτρέπει τα κράτη-μέλη της ΕΕ να ενημερώνουν τους πολίτες ότι ο εμβολιασμός για τον Covid-19 δεν είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν υπόκειται σε πολιτική, κοινωνική ή άλλη πίεση για εμβολιασμό αν δεν το επιθυμεί. Ακολουθεί η δήλωση της επιτρόπου Υγείας Στέλλας Κυριακίδου ότι «τα εμβόλια δεν μπορεί να είναι η μόνη απάντηση στην ασθένεια», και ότι “υπάρχει ήδη ένα φάρμακο, το Remdesivir”. Η επίτροπος ανακοινώνει ότι “μέχρι τον Οκτώβριο του 2021 πρόκειται να αναπτυχθούν και να εγκριθούν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ) τρία νέα φάρμακα, ενώ μέχρι τα τέλη του 2021 θα έχουμε ακόμα δύο φάρμακα κατά του κορονοϊού. Πρόκειται για θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα, συνδυασμό μονοκλωνικών αντισωμάτων και αντιιικές”. Με ένα νέο ψήφισμα στις 22 Ιουνίου, το Συμβούλιο της Ευρώπης θέτει ευθέως το ζήτημα παραβίασης που προκύπτει μέσω του υποχρεωτικού εμβολιασμού στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Η Κυβέρνηση κωφεύει και επαναφέρει διαρκώς το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού για να πιέσει αλλά και να καταδείξει όσους δεν εμβολιάζονται ως μοναδικούς υπαίτιους για τη συνεχιζόμενη πανδημία. Ένα μήνα αργότερα, ψηφίζεται το αρ. 206 του ν. 4820/23-7-2021, περί υποχρεωτικού εμβολιασμού σε υγειονομικούς σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα και εργαζόμενους σε οίκους ευγηρίας, γηροκομεία και άλλες μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων.
Η ρύθμιση περί υποχρεωτικότητας εμπεριέχεται στον “Οργανικό Νόμο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και άλλες ρυθμίσεις” ενώ αυτό είναι αντίθετο στα όσα προβλέπει το Σύνταγμα το οποίο σύμφωνα με το αρ. 74, ορίζει ότι νομοσχέδιο ή πρόταση νόμου που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενό τους δεν εισάγεται για συζήτηση. Για το νέο αυτό νόμο ομοίως δεν υπάρχει κάποια ειδική τεκμηρίωση για την επιλογή του νομοθέτη, η οποία κρίνεται τουλάχιστον παράδοξη, καθότι α. υπάρχει πλέον η επιλογή της λήψης φαρμάκου αντί εμβολίου για την καταπολέμηση του ιού, και δεν δικαιολογείται η εμμονή της Κυβέρνησης να εμβολιάζονται οι υγιείς ενώ υπάρχει φάρμακο για τους ασθενείς. β. δεν έχει ακόμη αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά της COVID-19 καθώς όπως προελέχθη οι εμβολιασμένοι ΚΑΙ νοσούν ΚΑΙ μεταδίδουν ΚΑΙ πεθαίνουν. γ. δεν έχει αποδειχθεί ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή αφού τα εμβόλια βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, ευθύνονται για παρενέργειες και θανάτους, και κρούεται ο επιστημονικός κώδων κινδύνου για γενετικές μεταλλάξεις στο ανθρώπινο είδος από τη χρήση της τεχνολογίας των εμβολίων mRNA.
IV. Όλοι οι νόμοι που επιβάλλουν υποχρεωτικό εμβολιασμό στους πολίτες (ν. 4682/2020 αρ.1 παρ. 2β, ν. 4675/2020 αρ. 4 παρ. 3, από 25/2/2020 ΠΝΠ, ν. 4820/2021 αρ. 206), αλλά και οποιοσδήποτε άλλος νόμος μελλοντικά εκδοθεί και επιβάλλει υποχρεωτικό εμβολιασμό, είτε σε όλους τους πολίτες είτε σε συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών, παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και Διεθνείς συνθήκες και Κανόνες, γιατί καταργούν τη θεμελιώδη Αρχή της Συναίνεσης.
Η θεμελιώδης Αρχή της Συναίνεσης έχει κατοχυρωθεί με τη Σύµβαση για τα Ανθρώπινα ∆ικαιώµατα και τη Βιοϊατρική - που υπογράφηκε στις 4 Απριλίου 1997 στο Οviedo της Ισπανίας, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ, την ΕΣΔΑ, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού,
Κάθε Νόμος που επιβάλλει υπιοχρεωτικό εμβολιασμό συγκρούεται με τη Θεμελιώδη Αρχή της Συναίνεσης που προστατεύεται με Διεθνείς Συμβάσεις.
Το ίδιο το Σύνταγμα, δίνει στις Διεθνείς Συμβάσεις και την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία υπερνομοθετική ισχύ. Είναι το ίδιο το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγµατος, που προσδίδει, σε αυτά τα κείμενα αυυξημένη τυπική ισχύ, δηλαδή ισχύ ανώτερη των λοιπών νόμων του Κράτους έτσι ώστε από την κύρωση της συνθήκης με τυπικό νόμο, αυτή να καθίσταται αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής εννόμου τάξεως με κανόνες που υπερισχύουν σε περίπτωση συγκρούσεως με τους κανόνες των κοινών νόμων.
Με τις υπ' αρ. 168, 169/2010 (Ολομ.) και 909, 910/2007 αποφάσεις του, το ίδιο το Συμβούλιο της Επικρατείας, έκρινε ως εξής: με βάση την παρ. 1 άρθρου 28 του Συντάγματος, οι διατάξεις διεθνών συμβάσεων, από της κυρώσεώς τους δια νόμου, αποκτούν αυξημένη ισχύ έναντι των κοινών νόμων, διότι η ανωτέρω Συνταγματική διάταξη θέτει κανόνα Ιεραρχίας σε περίπτωση αντιθέσεως διατάξεως νόμου με διάταξη Διεθνούς Συμβάσεως, ορίζοντας ότι στην περίπτωση αυτή υπερισχύει η Διεθνής Σύμβαση (βλ.ΣτΕ 168/2010-Ολ.-σκέψη 6, ΣτΕ 169/2010-Ολ.-σκέψεις 8,10).
Η κρίση αυτή, άλλωστε, συμφωνεί με την παγιωμένη θέση της θεωρίας και της νομολογίας, περί της υπερνομοθετικής ισχύος των κυρωθέντων διεθνών συμβάσεων (Αθ. Ράϊκου, Συνταγματικό Δίκαιο, 47 έκδ., σελ. 392 επ., Π. Παραρά, Σύνταγμα 1975- Corpus, σελ. 407, Επ. Σπηλιωτόπουλου, Εγχ. Διοικ. Δικαίου, έκδ. 14, παρ. 71, ΣτΕ-7μ.-1141/1999).
Μάλιστα η παραβίαση Διεθνούς Σύμβασης συνιστά αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο ισχυρισμό -ακόμα δε και για πρώτη φορά στην κατ’ αναίρεση δίκη (ΣτΕ σε δύο αποφάσεις της Ολομ. το 2010 τις υπ’ αριθμ. 3319/2010 και 3320/2010.
Νόμος που επιβάλλει υποχρεωτικό εμβολιασμό στους πολίτες, καταργεί τη θεμελιώδη Αρχή της Συναίνεσης,
Η παραπάνω σύγκρουση κανόνων Δικαίου επιλύεται, όπως το Σύνταγμα ορίζει, με την υπεροχή των Διεθνών Κανόνων έναντι των κοινών νόμων.
****************************
Όπως ακριβώς οι δικαστές εγκάλεσαν τον κακό νομοθέτη επικαλούμενοι το Σύνταγμα ως όριο νομοθετικής παρέμβασης απέναντι στη μείωση των αποδοχών και επιδομάτων τους
έτσι και εγώ επικαλούμαι ως όριο της νομοθετικής παρέμβασης απέναντι στην υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών το Σύνταγμα, τη Σύμβαση του Οviedo, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ, την ΕΣΔΑ, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που προστατεύουν το Ιερό Δικαίωμά στην Αυτοδιάθεση, Αυτοκαθορισμό και παροχή Ελεύθερης Συναίνεσης
***************
Επειδή, κάθε νόμος του Κράτους που επιβάλλει υποχρεωτικό εμβολιασμό και καταργεί τη Θεμελιώδη Αρχή της Συναίνεσης, έρχεται σε σύγκρουση με τους κανόνες Διεθνούς Δικαίου που προστατεύουν το ατομικό μου Δικαίωμα στην Αυτοδιάθεση, Αυτοκαθορισμό και παροχή Ελεύθερης Συναίνεσης
Επειδή, βάσει του Ελληνικού Συντάγματος. οι κανόνες που περιέχονται στις Διεθνείς Συμβάσεις υπερισχύουν σε περίπτωση συγκρούσεως με τους κανόνες των κοινών νόμων (αρ. 93 Σ: Tα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα, αρ. 87 Σ: Oι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος)
Επειδή, όλοι οι νόμοι που επιβάλλουν υποχρεωτικό εμβολιασμό στους πολίτες είναι αντίθετοι στο Ελληνικό Σύνταγμα, ως εκ τούτου ούτε η Διοίκηση ούτε οι πολίτες ούτε οι Δικαστές θα πρέπει να τους εφαρμόζουν
Επειδή, στις 25.07.2020, στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, στην εκπομπή "Ακραία Φαινόμενα", και ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, Βασίλειος Κικίλιας, διαβεβαίωσε τους Έλληνες πολίτες ότι ο εμβολιασμός, σύμφωνα με το Σύνταγμα, δεν είναι υποχρεωτικός
Επειδή, η εμμονή στην εφαρμογή νόμου προδήλως αντισυνταγματικού, είναι ευθεία προσβολή κατά του πολίτη και των ατομικών του Δικαιωμάτων, που το ίδιο το Σύνταγμα προστατεύει
Επειδή, η κυβέρνηση καταργώντας ατομικό Δικαίωμα, καταργεί διατάξεις του Συντάγματος και για το λόγο αυτό είναι ένοχη κατάλυσης του Συντάγματος
Επειδή, η επιβολή νόμου προδήλως αντισυνταγματικού
ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΟΥ ΕΞΙΣΟΥΤΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΚΑΙ ΑΡΑ ΜΕ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΦΩΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.
***************************
κ. Εισαγγελέα,
Επιθυμώ να απολαύσω ως Ελεύθερος Άνθρωπος, το Ατομικό μου Δικαίωμα στην Αυτοδιάθεση και Αυτοκαθορισμό, απελευθερωμένη από απειλές, εκβιασμούς, φόβο και αθλιότητα που μου επιβάλλει καθημερινά αυτή η κυβέρνηση και όσοι εφαρμόζουν αντισυνταγματικούς νόμους καταπατώντας το Ιδεώδες του Ελεύθερου Ανθρώπου,
παρακαλώ για τις ενέργειές σας σχετικά με τα καταγγελλόμενα και τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών των ενόχων,
Αθήνα, 8 Οκτωβρίου 2021
Καλλιόπη Σ. Καρπαθίου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου